تنبلی شناختی یا sluggish cognitive tempo

تنبلی شناختی یا Sluggig Cognitive Tempo یک نوع اختلال توجه هست که با نشانه‌های زیر که شباهت زیادی به نشانه‌های نقص توجه دارند، همراه هست: انگار فرد در عالم خیال غرق هست. یک حالت خیره شده در فضا دارد. در طول روز خواب‌آلود هست. رؤیاپردازی‌های زیادی در روز دارد. افکارش حالت منسجم ندارند. سطح فعالیت پایین است. در افکارش مداوم غرق است. خیلی زود خسته می شود. یادش می‌رود که چه چیزی می گفته و به‌آسانی گیج می‌شود. انگیزه کافی برای به پایان رساندن کارها ندارد. فرایند فکر کردن او کند است.مشکل در بیان افکارش دارد. رفتارهای او کند هستند.

30 تا 63 درصد افرادی که نشانه‌های نقص توجه دارند، علائم SCT را نشان می‌دهند. اما بیشترین رابطه را با نشانه های اضطرابی، ناراحتی و غم زیاد و یا اختلالات نافرمانی مقابله‌ای و سلوک دارد. این مشکل به‌عنوان یک اختلال مجزا در راهنمای تشخیصی روانشناسی و روانپزشکی جایگاهی ندارد و اغلب اوقات در قالب تشخیص‌های بیش فعالی یا اختلالات اضطرابی نشانه‌های آن توجیه می‌شوند. برعکس افراد بیش فعال که خیلی برونگرا، فعال، پرانرژی هستند، افراد SCT درونگرا، رؤیاپرداز، در دنیای خودشان هستند.

اگرچه همپوشی‌هایی بین نشانه‌های SCT و نقص توجه وجود دارد اما افراد SCT در فرایندهای ادراکی، توجه انتخابی، جهت دادن به توجه مشکل بیشتری دارند و کارکردهای اجرایی آن‌ها بهتر از افراد دارای نقص توجه عمل می‌کنند. آن‌ها در مراحل ابتدایی انجام یک کار که نیاز به توجه انتخابی دارند به مشکل برمی‌خورند به دلیل کند بودن و یا آشفتگی که در تفکر خود دارند.

مطالعات زیادی در این حیطه انجام نشده است و به همین دلیل روش‌های درمانی مجزا و مشخصی برای آن ارائه نشده است. اما نشانه‌های آن اهمیت زیادی دارند چون تأثیر منفی بر کیفیت زندگی می‌گذارند و منجر به افزایش استرس و رفتارهای مرتبط با خودکشی و به صورت همزمان وضعیت اقتصادی اجتماعی پایین‌تر و سطح آموزشی ضعیف‌تر می شود.

[برای اطلاعات بیشتر پست مقابل را مطالعه نمایید: نشانه های اختلال نقص توجه و بیش فعالی ]