1- معمولا فعالیت های حرکتی کودکان بیش فعال زیاد است و با رسیدن به دوره نوجوانی این فعالیت ها کمتر می شود اما در بعضی از افراد تا دوره بزرگسالی این پر تحرکی باقی می ماند و مشکلاتی را برای آنها ایجاد می کند.
2- بزرگسال بیش فعال ممکن است در شغلش موفقیت های زیادی را داشته باشد اما مجبور شود از کارکردن فاصله بگیرد چون به خاطر پرتحرکی آسیب های زیادی را به بدنش وارد کرده است. برای مثال مفاصلش ممکن است در اثر کارهای حرکتی زیاد و بدون پروا آسیب ببینند.
3-بیش فعالی نه تنها اختلال همراه بعضی از اختلالات روانپزشکی دیگر است بلکه می تواند با مشکلات فیزیکی(بدنی) هم همراه باشد مثل آرتروز به خاطر حرکات مداومی که در دست و پاهای افراد بیش فعال هست که حتی در شب هم متوقف نمی شود و احتمال دیسک کمر یا درد مفاصل را برای آنها ایجاد می کند.
1- تحقیقی به بررسی میزان شیوع بیش فعالی در افراد زندانی پرداخت و نتایج نشان داد که حدود 40 درصد افراد زندانی علائم بیش فعالی را داشتند(هم زنان و هم مردان).
2- مطالعه ای دیگر به بررسی شیوع رفتارهای بزهکارامه در افراد بیش فعال پرداخت و نتایج نشان داد که 47 درصد افراد بیش فعال سابقه یک بار تحلف و دستگیر شدن را دارند و 15 درصد هم زندانی شده اند.
3-شدت علایم بیش فعالی در افراد زندانی بیش فعال بیشتر از افراد بیش فعال خارج از زندان هست.
4- میانگین سن بروز رفتارهای مجرمانه در افراد بیش فعال 15 سالگی و در افراد بزهکار غیر بیش فعال 19 سالگی است.
5- رفتارهای مجرمانه افراد بیش فعال بیشتر در رابطه با افراد است تا وسایل.
6- خود بیش فعالی عامل بزهکاری نیست بلکه عدم توانایی در کنترل تکانه است که این مشکل را ایجاد می کند.
7- نقص در کارکردها اجرایی یعنی بازداری، ناتوانی در تنظیم هیجانات و ناتوانی در تحمل ناکامی ها باعث می شود افراد بیش فعال مبتنی بر تکانه خود عمل کنند.