از بین همه هیجاناتی که یک کودک تجربه میکند و او را به دردسر میاندازد، خشم در جایگاه اول لیست قرار میگیرد. اگرچه ناراحتی و اضطراب یک احساس درماندگی ایجاد میکنند، اما این خشم است که مشکلات زیادی را ایجاد میکند. خشم منجر به تنبیه، محرومیت و… میشود چیزهایی که فرزندمان واقعاً دوست ندارد آنها را تجربه کند.
مهم است که فرزندمان خشمش را ابراز کند، اما ابراز خشم باید تحت کنترل باشد. کودکی که نمیتواند خشمش را ابراز کند بیشتر از کودکی که خشمش را نمیتواند کنترل کند، دچار مشکل میشود.
راهبردهای زیر برای کنترل خشم میتواند مفید باشد:
1- برای اینکه مغز بتواند خودش را مدیریت کند یکی از بهترین راهبردها تمرینات شناختی است که مثل ورزش برای مغز هستند و به بهبود مدیریت خشم کمک میکنند.
2- انتقال احساسات: یکی از مهمترین دلایل خشم کودکان ناتوانی آنها برای صحبت کردن درباره احساساتشان هست. وقتیکه میگویند من خیلی عصبانی هستم میزان خشونتی که در رفتار آنها مشاهده میشود قطعاً کمتر خواهد بود.
3- مدیریت کردن استفاده از وسایل دیجیتال: نهتنها خیره ماندن به صفحه وسایل دیجیتالی مغز را کرخت میکند، بلکه مانع از روابط اجتماعی رودررو میشود که میتواند به کودک کمک کند خشمش را مدیریت کند. میزان معقول استفاده مشکلی ندارد اما بیشتر از دو ساعت باید اجتناب شود.
4- به او آموزش دهید که خشم یک نشانه هست و نه یک نتیجه. وقتیکه کودکتان عصبانی میشود به او یاد بدهید که از خودش بپرسد چرا عصبانی هست. اگر بتواند کلامی بگوید، برای او کنترل این احساس راحتتر خواهد بود. بعلاوه اگر او عصبانی هست چون با او بدرفتاری شده است یا در خطر است، میتواند از شما کمک بگیرد.
5- مصالحه و توافق را تمرین کنید. مذاکره کنید به جای اینکه به او دستور بدهید.
6- همه مشکلات احتمالی را چک کنید. شرایط مختلف مثل اختلال نافرمانی مقابلهای؛ تشنج و مشکل تیروئید را بررسی کنید. همه اینها میتواند منجر به خشم کنترل نشده شود.
7- اگر کودکتان با خشمش مشکل دارد، ثبت کنید که هر روز چه کاری انجام داده است. بعد از یک ماه، همه آن را بخوانید. ممکن است الگویی را پیدا که بهترین مداخله را بتواند ایجاد کند.
8- از تنبیه بدنی اجتناب کنید. مهم است که اعضای خانواده به این موضوع پایبند باشند که موقع خشم با هم برخورد فیزیکی نداشته باشند. تنبیه بدنی فقط شرایط را بدتر میکند.
9- رئیس باشید. کودکان راحتتر خشمشان را کنترل می کنند اگر والدین در خانه مدیر و مسئول باشند.
[برای اطلاعات بیشتر پست مقابل را مطالعه کنید: تنظیم هیجان در افراد بیش فعال ]