آیا واقعا کودک 3 ساله من بیش فعالی دارد؟ 

معلمان، دوستان و آشنایان در رابطه با رفتارهای فرزندتان به شما بازخورد داده اند، تحرک زیادی که دارد، تمرکز نمی کند و… شما هر روز دسته گسترده ای از مشکلات رفتاری را با او  تجربه می کنید اما معمولا از ارزیابی شدن برای بیش فعالی اجتناب می کنید چون این خیلی ترساننده هست که فکر کنید فرزندتان اختلال نورولوژیک دارد.

 در ادامه دلایلی که والدین به خاطر آنها تشخیص را به تاخیر می اندازند، ذکر شده است.  رفتار درمانی و در صورت لزوم  دارو درمانی، خط اول درمان برای کودکانی هست که تشخیص دارند.

برای پیش دبستانی ها نرمال است که تحرک زیاد و دامنه توجه کمی داشته باشند.

درست است که پیشی دبستانی ها طبیعتا فعال هستند و معمولا نمی توانند به اندازه کودکان بزرگتر تمرکز کنند. اما تفاوت های بارزی بین کودک بیش فعال و کودک دارای رشد نرمال در این دوره سنی وجود دارد.

کودکان کوچک بیش فعال بدون احتیاط داخل خیابان می دوند، ، شکستگی های بیشتری را تجربه می کنند و بیشتر به پزشک مراجعه می کنند.

رفتار درمانی، اولویت اول در درمان یک کودک 4 ساله است و توسط انجمن روانشنان دنیا نیز توصیه شده است.  اگر رفتار درمانی را امتحان کردید، اما تاثیری نداشت، ان موقع شما و پزشک کودکتان به دارو درمانی فکر خواهید کرد. برای تعداد زیادی از کودکان اغلب دارو درمانی و رفتار درمانی را در نهایت انجام خواهد شد.

دارو درمانی در هر سنی یک عصای معجزه گر نخواهد بود.  اگر کودک شما رفتارهای خطرناکی نشان می دهد که به شکل واضحی به زندگی روزانه او لطمه می زند، معقول است که دارو درمانی را مد نظر داشته باشید.

آیا درست است که والدین به پزشک خود بگویند که چه دارویی را برایش تجویز کنند.؟ یکی از متخصصان این حوزه پاسخ می دهد که این یک تتو روی بدن نیست بلکه براساس دانش و نه ترس باید دارو انتخاب شود.

هدف رفتار درمانی کمک به والدین برای مدیریت و بهبود رفتار فرزند خود به شکل موثرتر، از طریق تغییر نحوه نگرش و تعاملات بین والد و کودک هست. این روش درمان بخصوص برای کودکان بین 4- 6 سال بسیار سودمند است.

رفتار درمانی نحوه سیم کشی عصبی مغز بیش فعال را تغییر نمی دهد بلکه می تواند حواس پرتی ها را کم تر کند و نحوه ارتباط بین والد و کودک را تغییر دهد.

در واقع کودک بیش فعال را قادر می کند که بهتر عمل کند مثل وقتی که یک فرد دارای دیابت با رعایت و مدیریت رژیم مصرف مواد قندی می تواند بهتر عمل کند.

کودک شما وقتی که نشانه های بیش فعالی او را مدیریت می کنید احتمال کمتری دارد که آسیب رسان با بچه بد یا خیال پرداز برچسب زده شود.

مطالعه ای نشان داده است که کودک دارای بیش فعالی درمان نشده، 20000 پیام منفی بیشتر از همسالان خود در 10 سال اول زندگی دریافت می کند. اگر کودک شما مداوم بشنود که یک هیولا بد رفتار هست یا کنار آمدن با او سخت است این بر نحوه نگرش او به خودش اثر می گذارد.  درمان بیش فعالی به بهبود عزت نفس کودکتان کمک خواهد کرد.