انواع افراد غریبه ای که والدین را قضاوت می‌کنند

روز جمعه است و شما برنامه‌ریزی می‌کنید که به باغ وحش بروید.  اما به محض ورود به آنجا کودک شما رفتارهایی نشان می دهد که شما را مستاصل و ناراحت می‌کند. در ابتدا شما از فرزندتان می خواهید که دست شما را بگیرد و او نمی پذیرد و شروع می‌کند به جیغ زدن، فرار کردن، بالارفتن از درختان یا تکان دادن حصار دور حیوانات یا بالارفتن از حصار و… که برای شما این گردش را تبدیل به یک کابوس می‌کند. در این میان علاوه بر استرس هایی که به خاطر رفتار فرزندتان تجربه می کنید، مشکلات دیگری هم ایجاد می شود از جمله اینکه عده ای از افراد غریبه که درحال تماشای رفتار فرزند شما هستند شروع به انتقاد از شما  هم به صورت کلامی و هم عملی می‌کنند و در واقع شما را براساس رفتار فرزندتان قضاوت می‌کنند.

این غریبه‌های قضاوت کننده به چند دسته تقسیم می‌شوند:

افرادی رهگذری که می‌ایستند تا رفتار فرزند شما را نگاه کنند و دیری یا زود شکست خوردن شما را در مقابل او  ببینند. معمولاً این دسته از افراد میانسال یا سالخورده هستند. برای آن‌ها این حالت مثل یک شوی تلویزیونی جذاب است. این‌ها همان افرادی هستند که باید بهشون موقع تماشای دقیق وضیعت، تخمه تعارف کرد.

دسته‌ای دیگر از افراد می‌آیند نزدیک می‌ایستند و اغلب با یک فرد دیگر شروع به صحبت کردن و نظر دادن در رابطه با کودک  می‌کنند درحالی‌که شما دارید به آن‌ها نگاه می کنید و آن‌ها در واقع می‌خواهند که نزدیک باشند تا شما مکالمه بین آن‌ها را بشنوید.

دسته سوم افرادی هستند که می‌ایستند، نگاه می‌کنند و به استیصال ایجاد شده توسط کودک برای والدین می خندند. آن‌ها امکان دارد این کار را همراه با فرزند خودشان که تا حالا هیچ قانونی را زیر پا نگذاشته انجام دهند.

دسته آخر افراد مداخله کننده هستند. این‌ها بدترین نوع تماشاچی‌ها هستند آن‌ها به خودشان اجازه می‌دهند در مورد رفتار فرزند شما و نحوه پاسخ شما به این رفتارها نظر بدهند. آن‌ها دوست دارند چنین جملاتی بگویند” بهتره که این کار را بکنی …. ” یا ” چه کودک بی ادبی” . آن‌ها در ادامه وقت می بینند والدین عصبانی می‌شوند از دست کودک خود می گویند کودک بیچاره یا به والدین می گویند آرام باش . درحالیکه آن‌ها به علت خشم والدین آگاه نیستد که فقط همین چند رفتار والدین را اینقدر عصبانی نکرده بلکه کودک از صبح مشغول به بالا و پایین پریدن یا زیر پا گذاشتن قوانین بوده است. چه قدر این دسته از غربیه ها افراد نادانی هستند که بدون اطلاع از وضعیت کودک و مهارت‌های والدین برای پرورش فرزند خود، شروع به نظر دادن می کنند.

این رهگذران نمی دانند که زمزمه هایشان، نگاه های طولانی آنها، و نظارت بدون دانش آن‌ها، چه قدر می تواند بار استرس والدین را افزایش دهد.

دسته‌ای دیگر از رهگذران افرادی هستند که فقط همدلی می‌کنند.آن‌ها یک لبخند کوتاه همراه با تکان دادن سر انجام می دهند و رد می‌شوند. خدارو شکر به خاطر وجود این افراد. این نشان می دهد که یک نفر در کره زمین متوجه مشکل آن والدین شده است.

شما جزء کدام دسته هستید؟؟؟؟؟

پس خواهش می کنم دفعه بعد که با این شرایط مواجه شدید و خانواده ای را مستاصل دیدید، خیره نگاه نکنید و نصیحت نکنید.