زندگی نامه افراد بیش فعال موفق : مایکل فلپس

مختصری از زندگی نامه مایکل فلپس
شناگر مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی

مایکل فلپس بیشترین مدال المپیک را در تاریخچه المپیک در رشته شنا گرفته است. اختلال ADHD در موفقیت او نقش بسزایی داشته است. در سال 2004 هنگامی که او 18 ساله داشت موفق به دریافت 8 مدال در المپیک آتن شد و در سال 2016نیز در المپیک ریو 28 مدال گرفت که 23 تا از آن ها طلا بود.
اولین باری که او به استخر رفت بقدری از آنجا متنفر بود که شروع به جیغ زدن و کوبیدن پاهایش کرد. اما بنا بر گفته خودش وقتی‌که متوجه شد که چطور شنا کند احساس راحتی زیادی می‌کرد. او می‌گوید: “در استخر می‌توانستم تند شنا کنم و با حضور در استخر کنترل افکارم را به دستم بگیرم و آنجا تنها جایی بود که احساس می‌کردم روی خودم کنترل دارم”. مادر مایکل می‌گوید که او تا 7 سالگی حتی دوست نداشت صورتش خیس شود ولی ما تلاش کردیم و توانستیم به او کرال سینه را در شنا آموزش بدهیم. با وجود اینکه مایکل می‌توانست بیشتر از 3 ساعت در استخر شنا کند اما نمی‌توانست در کلاس بدون تکان دادن دست‌وپا و حواس‌پرتی بنشیند.
مایکل از ابتدای دوران تحصیل در کلاس تمرکز نداشت. معلم کلاس دائم به مادر می‌گفت که او به درس‌ها توجهی ندارد. مادر، مایکل را برای تشخیص در 9 سالگی پیش روان‌پزشک برد و مایکل تشخیص اختلال نقص توجه و بیش فعالی گرفت. مادر از این تشخیص خیلی ناراحت شد و تمام تلاشش را کرد که به همه اثبات کند که آن‌ها اشتباه می‌کنند. او اعتقاد داشت می‌تواند به مایکل کمک کند تا به هر چیزی که در زندگی می‌خواهد دست پیدا کند.
مادر درس‌های مدرسه را با او در خانه کار می‌کرد چراکه او هنگام آموزش انفرادی راحت‌تر توجه می‌کرد. اولین باری که مایکل برگه دوستش را از روی میزش برداشت مادر از معلم خواست که او را روی صندلی جداگانه‌ای بنشاند و وقتی‌که مادر فهمید مایکل از خواندن کتاب‌های مدرسه‌اش متنفر است به او کتاب‌ها و مجلات ورزشی می‌داد تا بخواند چون ورزش موضوع موردعلاقه مایکل بود و با این روش می توانست توانایی خواندن او را بهبود دهد.
مایکل همچنان در درس ریاضی توجه خوبی نداشت. مادر برای مایکل معلم گرفت و از او خواست که در صورت‌مسئله از جملات یا کلماتی استفاده کند که برای مایکل جذاب است. برای مثال اگر شناگری هر ثانیه 3 متر شنا کند چه قدر طول می‌کشد تا 500 متر را شنا کند؟ معلم به مادر می‌گفت که فرزندش در هیچ‌چیزی موفق نمی‌شود جون نمی‌تواند روی کاری برای مدت طولانی تمرکز کند.
مایکل در مصاحبه خود می‌گوید: برای من خیلی سخت بود که بنشینم و روی موضوعی تمرکز کنم. من دوست داشتم در همه کارها دخالت کنم.
مادر شنونده خوبی برای حرف‌های مایکل بود. مایکل در کلاس ششم از مادرش خواست که دیگر دارو نخورد. علی‌رغم اینکه می‌ترسید، موافقت کرد و مایکل هم به‌خوبی توانست خودش را مدیریت کند. برنامه مایکل پر از تمرین بود که باعث شده بود هر روز او دارای یک برنامه مدون باشد و به او کمک کند که بدون دارو هم بتواند تمرکزش را حفظ کند. مایکل به مادرش می‌گفت وقتی‌ کادر مدرسه به کلاس می‌آمدند و جلوی دوستانش به او یادآوری می‌کردند که قرصش را بخورد، احساس تحقیر شدن می‌کرد. مایکل بعد از قطع دارو تصمیم گرفت از ذهنش برای کنترل بدنش استفاده کند. او اعتقاد دارد: “ذهن شما قوی‌ترین دارو است که می‌توانید استفاده کنید ، شما می‌توانید بر همه‌چیز غلبه کنید اگر فکر کنید که می‌توانید و بخواهید که انجام دهید.”
مایکل به نقش مهمی که مادرش در موفقیت او در شنا داشت، آگاه است. بعد از اینکه مدال طلای المپیک آتن را گرفت از سکو پایین آمد و به سمت تماشاچیان رفت و دسته گلش را به مادرش داد. مایکل فلپس در المپیک 2016 از شنا خداحافظی کرد. در حال حاضر مادر او مدیر مدرسه‌ای در بالتیمور شده است و می‌خواهد از آنچه که در رابطه بزرگ کردن مایکل استفاده کر ده است برای همه دانش آموزان نه فقط افراد ADHD استفاده کند. او اعتقاد دارد همه کودکان می‌توانند شکست بخورند اما اگر با کودکان کار شود می‌توانند باعث سربلندی خانواده شوند. مادر او می‌گوید: من از ADHD فرزندم یک موهبت ساختم.
زندگی مایکل فلپس می‌تواند درس بزرگی برای مادران و کودکان ADHD باشد. ثبت‌نام کودک ADHD در کلاس‌هایی که فعالیت بدنی زیادی دارد مثل شنا، فوتبال، تنیس و.. می‌تواند به او کمک زیادی در برون ریزی انرژی‌اش بکند. بعلاوه ایجاد اصلاحات و تعدیل‌هایی در زندگی کودک نیز بسیار کمک‌کننده است مثل تغییر روش آموزش، کم کردن وسایل دیجیتالی و….