وقتی افراد بیش فعال لیستی از کارهای مختلف برای انجام دادن دارند، آنها معمولا ترجیح می دهند به سراغ فعالیت هایی بروند که انجام دادن آنها اهمیتی ندارد. دلایل این موضوع عبارت اند از:
- اغلب کارهای با اهمیت پایین، جسمی (فیزیکی) هستند و کمتر توانایی های شناختی آنها را درگیر می کنند. برای مثال جاروبرقی کشیدن کمتر از لحاظ شناختی چالش دارد تا زمانی که شما می خواهید درس بخوانید.
- اغلب کارهای بی اهمیت، اتوماتیک تر و آشناتر هستند. افراد بیش فعال اغلب ترجیح می دهند با فعالیت هایی درگیر شوند که از قبل درخزانه رفتاری آنها وجود دارند. مثل شستن لباس ها یا آشپزی کردن که این کارها را به شکل اتوماتیک انجام می دهند ولی درس خواندن یا نوشتن مقاله نیاز به صرف وقت و توجه زیاد دارد.
- کارهای غیر ضروری اغلب یک قالب زمانی مشخص و قابل پیش بینی دارند و مشخص است که آنها چه قدر طول می کشند. ولی نوشتن مقاله معلوم نیست چه قدر طول می کشد.
- کارهای غیر ضروری اغلب شروع، وسط و پایان مشخصی دارند. برای مثال ریختن لباس ها در ماشین، در آوردن آنها و بعد پهن کردن آنها. به همین دلیل معلوم است که شما در کدام مرحله هستید و چه قدر پیشرفت کرده اید. اما درس خواندن برای امتحان نشان نمی دهد که شما در کدام مرحله هستید و آیا پیشرفت کرده اید یا خیر.
[برای اطلاعات بیشتر پست مقابل را مطالعه کنید: آیا من بیش فعالی دارم؟ ]
راهبردهای رفتاری مدیریت این مشکل:
- تهیه لیست انجام کارها و تیک زدن بعد از انجام هر مرحله
- صرف زمان کوتاه برای کارهای خسته کننده
- مشخص کردن زمان شروع و پایان فعالیت
- کنترل هیجانی در موقعیت های مختلف و یاداوری به خودتان که لازم نیست حتما در حال خوبی باشید تا یک کار را شروع کنید.
- قرار دادن کارهای غیر جذاب قبل از کارهای جذاب
- داشتن یک راهبرد برای برگشتن به کار خسته کننده بعد از قطع شدن آن
(ترجمه مطلبی از دکتر راسل رامسای)