کودکان دیسلکسیا که ویدئو های برانگیزاننده هیجانی نگاه می کنند پاسخ های فیزیولوژیک و رفتاری قوی تری را در مقایسه با سایر کودکان نشان می دهند. این پاسخ دهی هیجانی با ارتباطات قوی تر در شبکه های عصبی مغز که مسئول تولید هیجانات و خودآگاهی هستند، رابطه دارد. این شواهد نشان می دهد که دیسلکسیا سندرمی فراتر از ضعف در مهارت خواندن هست.
پیش تر ها این باور وجود داشته که افراد دیسلکسیا هوش اجتماعی هیجانی قوی تری دارند. در واقع هدف این نیست که گفته شود افراد دیسلکسیا لزوما در این حوزه ها نابغه هستند بلکه مهم است بدانیم که دیسلکسیا با نقاط قوت و نقاط ضعف به صورت همزمان همراه است.
این مطالعه نشان داد که کودکان دیسلکسیا پاسخ های هیجانی بیشتری دارند و وقتی فیلمی مشاهده کردند که پاسخ های هیجانی مثبت و منفی در آنها ایجاد می کرد، واکنش های بدنی آنها بیشتر از همسالان خود بود. اسکن های مغزی هم نشان داد که کودکانی که بیشترین ابرازهای هیجانی را داشتند، ارتباطات قوی تری در مناطق مغزی مرتبط با هیجان آنها وجود داشت که نقش عمده ای در تولید هیجان و خودآگاهی دارد. به گزارش والدین این کودکان مهارت های اجتماعی بیشتر و همینطور اضطراب و افسردگی بیشتر دارند.
شاید یکی از دلایل مهارت های اجتماعی موفق آنها همین پاسخ های هیجانی بهتر آنها باشد که باعث موفقیت اجتماعی می شود. مثلا آنها راحت تر می توانند معلم خود را بخندانند. این توانایی ارتباط اجتماعی، گاهی یک مکانیسم جبرانی برای نقص ها دیده می شود می تواند بک حدی از توانایی های هیجانی بهبود یافته در مغز در سطح نورولوژیک باشد.
داشتن دیسلکسیا هنوز موفقیت اجتماعی را تضمین نمی کند. چون این افزایش حساسیت و واکنش های هیجانی شدیدتر می تواند یک عامل خطر برای اضطراب و افسردگی هم باشد. انها می توانند نشانه های هیجانی را متفاوت از سایر همسالان کشف و تفسیر کنند.
اگرچه دیلسکسیا تاثیر منفی بر خواندن افراد دارد، اما باید همه کارکردهای مغزی به خوبی مورد بررسی قرار بگیرد تا راهکارهای درمانی موثرتری ایجاد شود. در واقع درمان باید فقط متمرکز بر ضعف ها نباشد و قوت ها نیز مورد توجه قرار بگیرد. برای مثال در تصمیم گیری برای اینکه در آموزش های تیمی قرار بگیرند یا تک به تک و آگاهی از اینکه آنها به اضطراب و افسردگی آسیب پذیرتر اند و حمایت کافی برای پردازش های هیجانی داشته باشند.
Virginia E. Sturm, Ashlin R.K. Roy, Samir Datta, Cheng Wang, Isabel J. Sible, Sarah R. Holley, Christa Watson, Eleanor R. Palser, Nathaniel A. Morris, Giovanni Battistella, Esther Rah, Marita Meyer, Mikhail Pakvasa, Maria Luisa Mandelli, Jessica Deleon, Fumiko Hoeft, Eduardo Caverzasi, Zachary A. Miller, Kevin A. Shapiro, Robert Hendren, Bruce L. Miller, Maria Luisa Gorno-Tempini. Enhanced visceromotor emotional reactivity in dyslexia and its relation to salience network connectivity. Cortex, 2020; DOI: 10.1016/j.cortex.2020.10.022
[برای اطلاعات بیشتر پست مقابل را مطالعه نمایید: آزمون خود ارزیابی اختلال خواندن در کودکان ]