نشانه های مهم بیش فعالی در دو سالگی

قشقرق ها، براشفتگی های خلقی یا temper tantrum  آیا واقعا نشانه بیش فعالی هستند؟

بعضی از کودکان نشنانه های بیش فعالی را از 2 سالگی نشان می دهند. اگر چه جدا سازی رفتارهای نادرست کودک 2 ساله از بیش فعالی کمی گمراه کننده هست چون بیشتر کودکان دوساله حد زیادی از انرژی را دارند، مداوم از یک فعالیت به فعالیت دیگر می روند و به راحتی حواسشان پرت می شود. آنها صبور نیستند دنبال چیزهای بی معنی اند مثلا لیوان آبی پررنگ به جای کمرنگ.

چگونه متخصصان و والدین می توانند  دراین انبار کاه سوزن پیدا کنند؟

 

از طریق تمرکز بر توانایی کنترل هیجانات کودک یا نداشتن آن.

اگرچه معمولا بیش فعالی پس از 4 سالگی تشخیص گذاشته می شود اما بدین معنا نیست که نشانه های آن در نوزادان و نوپایان وجود ندارند و واقعی نیستند. تفاوت های واقعی بین مغز افراد بیش فعال از ابتدای تولد وجود دارد و شاید منتظر ماندن برای مداخله باعث از بین رفتن فرصت های درمانی خواهد شد.

مشخص کردن کودک دارای علایم پر تحرکی و تکانشگری کار راحتی است، آنها خیلی فعال هستند و کمتر از سایر همسالان خود می خوابند. والدین و مراقبان آنها خسته هستند اما پرتحرکی نشانه  اصلی برای همه کودکان دارای اختلال نیست. یک پیش بینی کننده خوب برای تشخیص بیش فعالی در کودکان دو ساله توانایی تنظیم هیجانات در آنها هست.

بخصوص هیجانات منفی اولیه ( نشان دادن هیجانات منفی در  مقابل شرایط ناخوشایند و پر استرس) خیلی پیش بنی کننده بیش فعالی هست. کودکی که در ریسک بیش فعالی هست، مداوم گریه می کند و نمی تواند خودش را آرام کند، هیمشه عصبانی و بهم ریخته است و کنترل او سخت است.  در تغذیه و خواب مشکل دارد و نمی تواند ناکامی را تحمل کند.

وقتی که هیجانات منفی تا دوره نوپایی ادامه پیدا می کند، کمی متفاوت از کج خلقی های معمول کودکان جلوه می کند و کودک رفتارهای پرخاشگرانه و رفتارهای هیجانی شدید نشان می دهد. برای مثال وقتی که جایزه اش از او گرفته می شوذ یا وقتی کار پر چالشی به او ارایه می شود، هیجانات منفی، ناکامی، انفجار خشم و .. بیشتری در مقایسه با همسالان نشان می دهد و آنها زودتر از همسالان خود از فعالیت ها دست می کشند.

به صورت خلاصه نوپایان بیش فعال خیلی بیش از حد واکنش نشان می دهند. چون آنها هیجانات را شدیدتر و عمیق تر احساس می کنند و برای مدت زمان طولانی تری به آنها می چسبند. آنها به هیجانات مثبت هم واکنش بیشتری دارند مثلا موقع شادی هم خیلی هیجان زده می شوند و جیغ می زنند. هیجانات منفی هم آنها را خیلی عصبانی می کند.

وقتی که کودک با رشد نرمال به سن 3 یا 4 سال می رسد می تواند منتظر بماند تا بستنی خود را بعد غذا بخورد، اما کودک بیش فعال جیغ می زند و گریه می کتد تا به موضوع مورد علاقه خود دست پیدا کند. مشکلات کوچک معمولا برای کودک بیش فعال مشکلات بزرگی هستند که با مشکلات کنترل هیجانی همراه می شوند. آنها نمی توانند منتظر بمانند و احساس فشار برای انجام کارها در همان لحظه دارند.

نوپایان بیش فعال معمولا خیلی تغییر خلق دارند، و حتی نافرمان دیده می شوند. آنها به بازخورد های اصلاحی خیلی حساس هستند و وقتی از آنها می خواهید مثلا لباس بپوشند برای بیرون رفتن ، ممکن است جیغ بزنند. وقتی از لحاظ هیجانی آشفته می شوند، آرام کردن آنها زمان زیادی می برد.

آنها همچنین خیلی تحریک پذیر هستند که منجر به جیغ و فریاد زیاد می شود و معمولا به سمت پرخاشگری می رود. در پیش دبستانی مکن است دوستان خود را هل دهند، یا سر آنها داد بزنند و بیشتر از سایر بچه ها به خانه انها تماس گرفته می شود.

[برای اطلاعات بیشتر پست مقابل را مطالعه نمایید: نشانه ها و درمان بیش فعالی در کودکان کوچکتر از دو سال (نوپایان) ]

نشانه های اولیه بیش فعالی در نوپایان: کج خلقی های زیاد و فراوان

وقتی که کودکان یبش فعال ناراحت هستند، کج خلقی های شدید تر و بیشتری به نسبت سن خود نشان می دهند. در مورد کودکان با رشد نرمال ممکن است این رفتارها هفته ای چند بار اتفاق بیافتد و برای والدین قابل پیش ینی هست.

اما درمورد نوپا بیش فعال فراوان تر، طولانی تر و بی دلیل تر هست. آرام کردن کودک کار سخت تری هست. این تنش های خلقی ممکن است 20 دقیقه طول بکشد. انگار آنها و والدین کننترلی روی این وضعیت ندارند و حتی وقتی بزرگترین پاداش های همارایه می شود، تاثیری روی آرام شدن آنها ندارد.

رفتار	رشد نرمال	احتمالا بیش فعال
کج خلقی	2-3 بار در هفته که کمتر از 15 دقیقه طول می کشد و فراوانی و شدت کمتر از 6 ماه ادامه دارد	بیش از 3 بار در هفته که بیش از 15 دقیقه طول می کشد و فراوانی و شدت بیش از 6 ماه ادامه دارد.
رفتارهای پرخاشگرانه	2 بار در ماه بین 12 تا 36 ماهگی و با زبان بیانی کمتر	بعد از 36 ماهگی نیز ادامه دارد و بیش از 2 بار در ماه و کودک توانایی زبانی خوبی دارد.
خود آسیب رسانی (سرکوبیدن به جایی، گاز گرفتن و ..)	ندارد	اغلب اتفاق می افتد.

وقتی که کودکان بیش فعال بیش از حد تحریک می شوند (برای مثال حضور در محیط های شلوغ) واکنش های هیجانی آنها غیر قابل پیش بینی می شود و شدید تر از همیشه است.

هر قدر میزان این ناتوانی در کنترل هیجانت بیش تر باشد، احتما وجود بیش فعالی بیشتر می شود. با اگاهی به این نشانه ها می توان به کودکان در سنین پایین تر و با سرعت بیشتری خدمات درمانی ارایه داد.

سیستم هجیانی ما زود از سیتسم کنترلی ما رشد می کند و مغز هیجانی خیلی قوی تر از مغز شناختی است. پس مداخله روی هیجانات اهمیت زیادی دارد.

ترجمه مطلب از کارولین بوزانکو

[برای اطلاعات بیشتر پست مقابل را مطالعه نمایید: مثل الگو را پیدا کن: تمرینات دقت و توجه برای کودکان 3-8 سال (دانلود فایل) ]