یکی از عوارض رایج بیش فعالی توانایی ضعیف در کنترل هیجانات است که در کودکان خودش را به شکل جیغ زدن، دروغ گفتن، تکرار اشتباهات پشت هم و عذر خواهی برای آنها نشان می دهد در حالیکه رفتار آنها تغییر نمی کند.
اگر شما هم جز مادرانی هستید که مداوم دارید بر سر فرزندتان داد می زنید که چرا کارهایی را انجام داده است و فرزند شما هم همیشه در حال جیغ زدن هست، باید بدانید که بیش فعالی با مشکلات هیجانی همراه هست. بیش فعالی با خودش اختلالات دیگری مثل مشکلات حافظه فعال به همراه دارد. یک کارکرد اجرایی مهم که به طور ذاتی با کنترل هیجانی وابسته است.
اگر شما مادری هستید که خودتان هم نشانه های نقص تو جه و یبش فعالی دارید، کار سخت تر می شود. باید خیلی حواستان باشد که فکر می کنید چه زمانی عدم تنظیم هیجانی در حال شروع شدن هست و نشانه های آن را در بدنتان پیدا کنید. وقتی هیجاناتم زیاد می شود، شکمم شروع به پیچیدن می کند، قلبم تند می زند و احساس نفس تنگی می کنم. به کودکتان هم کمک کنید که این نشانه ها را در بدنش شناسایی کند.
از قبل مشخص کنید که چه کارهایی را می توانید انجام دهید برای وقتی که از لحاظ هیجانی به هم ریخته اید. به جای اینکه هر بار سوپرایز شوید. اگر شما نتوانید هیجانات خودتان را کنترل کنید، فرزند شما متوجه این نقطه ضعف شما می شود و ممکن است از آن به عنوان فرصتی برای دستکاری شما استفاده کند. هر زمان به هم ریخته شدید، از یکی از راهبردها استفاده کنید.
گاهی شما نیاز به یک زمان تنها بودن دارید. اگر کودکتان خیلی کوچک هست و نمی توانید او را تنها بگذارید، به حمام بروید و در آن را ببندید. کودکان می دانند که افراد تنها به حمام می روند و چند دقیقه به خودتان فرصت بدهید تا آرام تر شوید.
هر بار بر کنترل یک هیجان خودتان کار کنید. تلاش برای کنترل همه هیجانات کار بسیار سختی هست.
کودکتان را هم در این مسیر با خودتان همراه کنید. از کودکتان بخواهید که پیدا کند چه چیزی باعث برانگیختن هیجانات او می شود و پیدا کند که اول روی چه بخشی کار کند. بعد برنامه ای ایجاد کنید که روی آن کار کنید .
حتما قبلا هم شنیده اید که ورزش خیلی خیلی موثر است بریا افراد بیش فعال. و احساس ا ارامش بیشتر به شما می دهد. 20 دقیقه یوگا، پیاده روی یا .. می تواند کمک کننده باشد.
در واقع باید به کودکان یاد بدهیم که احساس متاسف بودن چگونه است و نه اینکه فقط بیان کنند که متاسف هستند. از آنها بپرسید که چگونه می توانند متاسف بودن خود را نشان دهندو بعد ایده های خودتان را به آنها بگویید.
دروغ گفتن:
دلیل دوم ممکن است این باشد که آنها درباره تصمیمی که گرفته اند احساس بدی دارند.
سوم به خاطر اینکه دروغ راهی برای اجتناب از احساس شرم و گناه ناشی از شکست های مکرر در زمینه تحصیلی و اجتماعی است.
چهارم اینکه دروغ راهی برای مخفی کردن فراموشکاری است چون این کودکان حافظه فعال ضعیفی دارند و خیلی از کارهای خواسته شده را فراموش می کنند.