کلینیک مجازی بیش فعالی و کم توجهی ADHDLOGY – دکتر مهدیس مقصودلو
اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی در بیش از نیمی از افرادی که در کودکی این تشخیص را دریافت کرده‌اند تا بزرگسالی ادامه پیدا می‌کند. بر همین اساس نشانه‌ها و رفتارهای مرتبط با این اختلال می‌تواند مشکلاتی را در زندگی مشترک برای همسر فرد بیش‌فعال ایجاد کند.
اولین چیزی که همسر یک فرد بیش‌فعال باید بداند شناخت نشانه‌ها و رفتارهای مرتبط با بیش‌فعالی است. او باید بیاموزد که نشانه‌ها را درست تفسیر کند و درک صحیح از آنها داشته باشد تا بتواند به حداکثر نتیجه درمانی دست پیدا کند.
1-تفسیر درست نشانه‌ها بدین معنا هست که اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی فیزیولوژیک هست و نه ارادی.
- همسر شما حواس‌پرت است و نه اینکه عمداً به شما بی‌توجهی کند.
- حرف یا کار شما را قطع می‌کند ولی به معنای بی‌احترامی به شما نیست.
- کمتر چیزهایی که می‌گویید را انجام می‌دهد و دنبال می‌کند ولی بدین معنا نیست که تنبل است یا از عمد نمی‌خواهد انجام دهد.
- حافظه ضعیفی دارد و بدین معنا نیست که اهمیت نمی‌دهد برای مثال تاریخ تولد شما کی هست.
- در برنامه ریزی کردن برای کارها ضعیف است ولی بدین معنا نیست که او نادان و کودن است.
- به راحتی با چند کار ساده احساس می‌کند که ناتوان در مدیریت آن‌هاست و آشفته می‌شود ولی بدین معنا نیست که می‌خواهد زیر بار مسئولیت‌ها شانه خالی کند.
باید بپذیرد که او با شما تفاوت‌های زیادی دارد. سیستم عصبی مغز او کاملاً متفاوت با شما عمل می‌کند.
[برای اطلاعات بیشتر پست مقابل را مطالعه کنید: نحوه تاثیر اختلال بیش فعالی بر عملکرد بزرگسالان ]
2- باید الگوی نادرست مکالمه بین خودتان را تصحیح کنید. مکالمه منفی روی یک نشانه شروع می‌شود. برای مثال همسر فرد بیش‌فعال مشاهده می‌کند که فرد بیش‌فعال به همه چیز به یک اندازه توجه می‌کند و ارزش خودش با سایر فعالیت‌ها برای فرد بیش‌فعال فرقی ندارد. او این موضوع ر ا اشتباه تفسیر می‌کند و با خودش می‌گوید” همسرم به من توجه خاصی ندارد. او منو دوست نداره” و باعث رفتارهای منفی از سمت همسر می‌شود تا توجه بیش‌تری به دست بیاورد. پاسخ فرد بیش‌فعال در یا شرایط معمولاً اجتناب کردن و فاصله گرفتن از همسر به خاطر فرار از رفتارهای منفی و یا رفتارهای منفی شدیدتر در مقابل همسر هست.
3- اتفاق دیگری که در رابطه همسر فرد بیش‌فعال و او می‌افتد این است که فرد با رشد عصبی نرمال معمولاً نقش والد را در خانه بر عهده می‌گیرد و فرد بیش فعال را مثل کودک می‌بیند. در این صورت فرد بیش‌فعال که نقش کودک را گرفته جایگاهی در زندگی برای خودش پیدا نمی‌کند و از مسئولیت‌ها عقب می‌کشد. و برای همه کارهایش به فرد والد(همسر ) وابسته می‌شود. همسر اجازه نمی‌دهد که فرد بیش‌فعال به مشکل برخورد کند و برای او مسائل را حل می‌کند. و این حالت والد داشتن همسر گاهی اوقات منجر به طغیان فرد بیش فعال می‌شود و نمی‌خواهد به همسرش اجازه بدهد که مثل مدیر برای او عمل کند.
در واقع همسر که نقش والد برعهده گرفته کارهای زیر را انجام می‌دهد: مسئولیت‌های فرد بیش‌فعال را بر عهده می گیرد، غر می‌زند یا نصیحت می‌کند، مداوم یاداوری می‌کند، برای فرد بیش‌فعال بزرگسال نتایج منفی می گذارد.
ترجمه مطلبی از ملیسا ارلو
[برای اطلاعات بیشتر پست مقابل را مطالعه کنید: گاهنامه بیش فعالوژی: اولویت بندی و برنامه ریزی]
