توصیه هایی برای مدیریت مشکلات رفتاری کودکان

1-کودکم از آنچه که به او گفته می شود، تبعیت نمی کند.
گاهی اوقات خانواده ها در شرایطی قرار می گیرند که انجام کارهای روزانه (مثل انجام تکالیف، اماده شدن برای مدرسه و..) تبدیل به یک جنگ در خانه می شود. در بعضی موارد کودک سرانجام کار را انجام می دهد اما تعارض و در گیری پیش امده همه را خسته و ناراحت کرده است. بهترین راه حل طولانی مدت برای اجتناب از این شرایط ایجاد روتین هایی است که به کودکان کمک می کند کارهای روزانه خود را انجام دهند. برای مثال ، والدین باید زمان ثابتی برای درس خواندن در نظر بگیرند و ان را تبدیل به قانون کنند. اگاه باشید که ممکن است چند هفته زمان ببرد که کودک قوانین را بپذیرد و دنبال کند.

2- کودکم به عواقب و نتایجی که برای رفتارش تعیین شده اهمیتی نمی دهد.
نتایج و عواقب منفی زمانی بیشترین اثربخشی را دارند که درست و دقیقا بعد از رفتار نادرست و قانون شکسته شده ارایه شوند. اگر مجازات ها و محرومیت های رفتاری به تاخیر بیافتد، تاثیر منفی ان نتایج بر کودک کم می شود. عواقب باید محدودیت زمانی واقع گرایانه داشته باشد. باید به اندازه ای طولانی باشد که کودک از ان درس بگیرد و به اندازه ای کوتاه باشند که کودک فرصت حرکت به سمت کارهای مثبت تر را داشته باشد. قوانین خیلی سخت کودکتان را تشویق می کند که قدرت شما را به چالش بکشد و در نهایت خشم بیشتری را ایجاد می کند.

3- من نمی توانم آنچه که کودکم میگوید را باور کنم.
برای کودکان ADHD دروغ گفتن یک راه کنار امدن است. یک دروغ راهی است برای پوشاندن فراموشکاری خود، برای اجتناب از انتقاد یا مجازات یا برای کنار امدن با احساس گناه و شرم در برابر شکست هایی که تکرار می شود. علت عدم صداقت کودکتان را پیدا کنید . اگر دروغ می گوید تا از عواقب رفتاری اجتناب کند، بر او با دقت نظارت کنید و برای هر دروغی قانون بگذارید. اگر دروغ می گوید تا از احساس شرم و شکست دوری کند، به او کمک کنید تا بتواند بر این احساسات غلبه کند.

 

4- کودکم من را جدی نمی گیرد.
ممکن است دلایل متعددی باشد که کودک به شما احترام نمی گذارد. قوانین را مشخص کنید. ایا کودک ان را ناعادلانه می بیند؟ در ان صورت، در باره ان صحبت کنید. سرانجام، اگر می خواهید قوانین گذاشته شده دنبال شود، باید قوانین را جدی بگیرید و انجام شدن ان ها از طرف کودک را پیگیری کنید و در صورت انجام نشدن عواقب و نتایج منفی برای او در نظر بگیرید. اگر تهدید الکی بکنید، قدرت والدگری خودتان را تخریب می کنید.

5- کودکم درباره همه چیز واکنش افراطی نشان می دهد.
هیجانات زیاد و سطح بالا یک ویژگی اختلال نقص توجه و بیش فعالی است. برای کودکان با این شرایط، شکست تنها ناامیدی نیست بلکه تخریب کننده و فاجعه است. درحالیکه بیشتر کودکان ممکن است کمی اعتراض کنند درباره اینکه برایشان قانون گذاشته شده است، کودکان ADHD ممکن است با خشم و عصبانیت شدید واکنش نشان دهند. اما به خاطر داشته باشید که واکنش زیاد به نظم و قانون ممکن است نتیجه اختلال نباشد. شاید کودکتان به خاطر بیش از حد مورد انتقاد قرار گرفتن، دوست داشته نشدن، بدون کمک بودن واکنش زیاد نشان می دهد.

[برای کسب اطلاعات بیشتر پست مقابل را مطالعه نمایید: مدیریت رفتارهای مخالفت جویانه ]

6-کودکم به حرف من گوش نمی دهد.
اگر کودکتان به طور منظم نافرمانی می کند، خودتان را چک کنید. ایا خیلی منفی یا انتقاد گر هستید؟ ایا مکالمات بین شما و کودکتان تبدیل به یک مجموعه سخنرانی می شود به جای یک گفتگوی دو طرفه؟ اهمیتی ندارد که کودک شما چند ساله است، او را در فرایند ایجاد قوانین و تعیین عواقب و محرومیت در مقابل شکستن انها درگیر کنید. اگر کودک خودش در فرایند ایجاد قوانین درگیر شود، احتمال احترام به قوانین بیشتر خواهد شد.

7- من مثل یک ضبط صوت فقط حرف ها را تکرار می کنم.
کودکان ADHD به غر غر کردن پاسخی نمی دهند. از جمله ویژگی های این کودکان این است که حواس انها به راحتی پرت می شود و فراموش می کنند انچه که خواسته شده انجام دهند یا با مقاومت پاسخ می دهند. مجبور کردن کودکان به انجام دستورات بدون غر زدن، با وجود یک برنامه منظم برای زندگی ارتباط دارد. روتین ها به کودکان کمک می کند که روی تکالیف بمانند و ناکامی ناشی از رفتن از یک فعالیت به فعالیت دیگر را مدیریت کنند مثل شام خوردن در یک زمان مشخص، پس کودک می فهمد که شب چه ساعتی باید بخوابد. یک الارم برای زمان های خاص در طول روز بگذارید تا کودکان بدانند از یک کار باید سراغ کار بعدی بروند. یک لیست برای کارهای روزانه تهیه کنید مثل لباس پوشیدن ، مرتب کردن تخت خواب یا مسواک زدن . در طول زمان، با استفاده از روتین ها می تواند مهارت منتقل شدن از یک فعالیت به فعالیت دیگر را یاد بگیرد.

 

8- کودکم دوست ندارد غیر از بازی با وسایل دیجیتالی و تماشای تلویزیون کار دیگری بکند.
وقت بیشتری را با فرزند خود بگذرانید. سعی کنید بازی های خانوادگی بکنید، بنابراین بازی های ویدویی خیلی جذاب نخواهند بود. شما همچنین می توانید زمان تماشا را مشخص و محدود کنید درباره ان برای کودکتان توضیح بدهید. از نرم افزارهای کنترل کننده مثل قفل TV استفاده کنید تا دسترسی او را محدود کنید. برای استفاده از وسایل دیجیتالی در خانه قانون بگذارید و کودک باید بداند والدین تعیین می کنند که چه زمانی اجازه استفاده از آنها را داد.

 

9- کودکم پرخاشگری فیزیکی دارد.
کنار امدن با پرخاشگری فیزیکی کودکی می تواند شرایط خیلی سختی باشد هم از لحاظ هیجانی وهم بدنی. گاهی اوقات کودکان در حالتی قرار می گیرند که دنبال توجه منفی هستند. به هر نحوی از ان اجتناب کنید. موقع انفجار خشم کودک هیچ نوع یاز توجه را به او نشان ندهید. می توانید از تایم اوت استفاده کنید تا هیچ دسترسی به شما یا پاداش ها نداشته باشد.(توجه داشته باشید لازمه استفاده از این روش ها اگاهی کامل به اصول مدیریت رفتار، نحوه استفاده از تایم اوت و شناخت انواع تقویت کننده ها است). اگر کودکتان بزرگ است و نمی توانید از لحاظ فیزیکی پرخاشگری او را کنترل کنید، خودتان را از موقعیت دور کنید. در شرایط پرخاشگری زیاد و عدم کنترل ان، حتما از روانپزشک کودک برای اطمینان از عدم وجود اختلالات دیگر مثل اختلال نافرمانی مقابله ای کمک بگیرید.

10- کج خلقی ها و مشکلات رفتاری کودک من باعث شده که ما همیشه در خانه بمانیم.
والدین کودکانی که رفتارهای منفی و پرخاشگرانه زیادی دارند، اغلب به خاطر رفتار فرزندشان در خانه اسیر می شوند و نمی توانند برای شام بیرون بروند یا سینما بروند. وقتیکه کودکتان در جمع شروع به تخلیه هیجانی و دادو بیداد می کنند، یک نه قاطعانه بگویید و از قبل برای او قانون بگذارید. از قبل به او اموزش دهید که وقتی خسته یا خشمگین است چه کارهای دیگری می تواند بکند. شخصی سازی نکنید. ارام بمانید و خشم خودتان را کنترل کنید.

[برای کسب اطلاعات بیشتر پست مقابل را مطالعه نمایید: راهکارهای مدیریت رفتار برای کودک بیش فعال: اگر داد بزنی، شنیده نمی شوی ]