اگرچه همه جای دنیا به اسم بیش فعالی این اختلال رو می شناسند، اما تو نقاط مختلف دنیا ملاک های متفاوتی برای تشخیص آن وجود دارد.
.🍀
در ایران از سیستم تشخیص امریکایی یا همان DSM استفاده می شود. به همین دلیل شاید رویکردهای تشخیصی و درمانی ما با امریکا شباهت بیشتری داشته باشند.
.🍀
در اروپا نظام تشخیصی متفاوتی وجود دارد که ICD نام دارد و همانطور که در جدول مشاهده می کنید، مسیر تشخیص را متفاوت می کند.
.🍀
اگر جدول را مطالعه کرده باشید متوجه می شوید که سخت گیری اروپایی ها برای تشخیص خیلی زیادتر هست و نیاز به دسته گسترده تر و قطعی تری از نشانه ها برای تشخیص دارند.
.🍀
اما همیشه برای من این سوال وجود دارد که چه قدر این ملاک های تشخیصی می توانند پاسخگوی نیاز افراد باشند.
.🍀
یعنی اگر یک کودک به جای ۶ نشانه ۵ نشانه داشته باشد، تشخیص دریافت نمی کند و در ادامه از خدمات درمانی هم می تواند محروم شود( البته در این مورد مدنظر من ایران نیست چون خانواده ها حمایت دولتی برای خدمات درمانی ندارند).
.🍀
و اینکه اسم مشکل کودکی که فقط ۵ نشانه داردچه می تواند باشد اگر بیش فعالی نیست؟ شاید همین کلمه پرتحرکی که مداوم شنیده می شود. «این کودک بیش فعال نیست فقط پرتحرک هست».
.🍀
آیا برای درمان کودک پرتحرک مجدد به پروتکل های درمانی کودک بیس فعال مراجعه نمی شود؟
.🍀
آیا ها و عدم قطعیت های زیادی در مسیر تشخیص و درمان همیشه وجود دارد.
.🍀
شاید یکی از دلایلی که خانواده ها معمولا از جانب درمانگران با نظرات تشخیصی متفاوتی روبرو می شوند، همین ابهامات باشد.
.🍀
حتما ببینید
عادت ها و نکات مهم برای ایجاد آنها
عادت ها کلید تغییر رفتار هستند. ما به عادت های قدیمی می چسبم چون آنها …