تمرکز زیاد روی عشق جدیدتان، و بمباران کردن او با توجه و هدیه همان اشتباهی است که در بمباران عاطفی توسط افراد بیشفعال انجام می شود. این موضوع شاید در مورد همه افراد بیشفعال تجربه نشود اما افراد زیادی هستند که چنین داستان زندگی دارند.
بمباران عاشقانه یعنی فرستادن گل به محل کار، دادن پیامهای عاشقانه مداوم، و پس از چند روز عشق خود را مانند یک روح در دو بدن دیدن. افراد بیشفعال نه 100 درصد بلکه 110 درصد توجه خود را به شریک عشقی خود میدهند و این درگیری فکری زیاد ریشه روانشناختی ندارد بلکه ریشه در تفاوتهای نورولوژیک این افراد دارد. و در واقع این بمباران عشقی عامدانه نیست.
آیا این بمباران عاشقانه میتواند به خاطر مغز بیشفعال یعنی علاقه بهتازگی و چیزهای جدید، دنبال محرک بود، نیاز به ارضای کنجکاوی یا داشتن یک چالش باشد ؟ آیا حس نوعدوستی زیاد در افراد بیش فعال میتواند این بمباران عاطفی را ایجاد کند؟ یا میتواند به دلیل عزتنفس پایین و علاقه به مورد تایید قرار گرفتن باشد؟
ریشه این هایپرفوکوس بودن در روابط عاشقانه پیچیده است اما نتیجه آن خیلی واضح است. عدهای از افراد از این حالت احساس خفگی میکنند و فرد بیشفعال را رها میکنند.
عدهای از افراد از این بباران عشقی لذت میبرند اما پس از مدتی که جذابیت رابطه برای فرد بیش فعال کاهش پیدا میکند و کنجکاویها و چالشهای ناشناخته بودن معشوق دیگر وجود ندارد، معمولاً این بمبارانها بهطور ناگهانی پایان مییابد – طرف مقابل احساس میکند که رها شده و به شدت محروم است.
[برای اطلاعات بیشتر پس مقابل را مطالعه نمایید: نامه ای برای همسر عزیزم: از طرف یک بزرگسال بیش فعال ]