کلینیک مجازی بیش فعالی و کم توجهی ADHDLOGY – دکتر مهدیس مقصودلو
بارها از اطرافیان افراد بیش‌فعال شنیده می‌شود که باور دارند فرد بیش‌فعال، خودخواه، بی‌احساس و خودمحور است یا به فرد بیش فعال خودشیفته گفته می‌شود اما واقعیت ممکن است پیچیده‌تر از آن باشد.
واقعیت شاید این باشد که افراد بیش‌فعال متمرکز بر درون خودشان هستند چون چیزهای زیادی در درون مغز آنها در حال اتفاق افتادن هست و آنها زمان زیادی در تلاش هستند تا این موضوعات و فعالیت مغز را تحت کنترل خود دربیاورند یا حداقل آن دسته‌ای که برایشان جذاب هست را دنبال کنند. این منجر به نادیده گرفتن نیازهای افراد اطرافشان می‌شود (یعنی این‌قدر درگیر خودشان هستند که وقت نمی‌کنند توجه کافی به دیگران داشته باشند). بعلاوه افراد بیش‌فعال توانایی کمتری برای خواندن نشانه‌های بدنی و هیجانی دیگران دارند .
اگر شما هم‌چنین تجربه‌ای را دارید باید بدانید که این فقط یک تمرکز به سمت درون خود هست و آنچه که شریک زندگی شما یا اطرافیان شما در مورد خودخواه بودن شما می‌گویند بر اساس تجربه آنها از بودن با شما هست .
درواقع تفاوت بزرگی بین نمی‌توانم و نمی‌خواهم وجود دارد. اگر فرد خودشیفته به حرف‌های شما گوش نمی کند، علت آن می‌تواند یک تلاش عامدانه برای قطع کردن صحبت شما باشد اما فرد بیش‌فعال نمی‌تواند بر مکالمات متمرکز بماند چون هم‌زمان چندین موضع در ذهن او در حال گذر هستند و مدیریت توجه برای او کار سختی هست.
افراد خودشیفته خیلی کم به خاطر رفتارهایشان پشیمان می شوند و عذر خواهی می کنند و در شرایطی که مشکلی پیش می اید تقصیر را گردن دیگران می اندازند. اما وقتی افراد بیش فعال وقتی میفهمند اشتباه کرده اند، تلاش می‌کنند آن را جبران کنند و عذرخواهی می‌کنند و حتی برای خطاهایی که تقصیر خودشان نیست هم گاهی عذرخواهی می‌کنند به خاطر احساس گناه و شرم و گاهی عزت‌نفس پایین.
فرد بیش‌فعال دیر به قرارها می‌رسد چون توانایی مدیریت زمان ضعیف او است اما فرد خودشیفته دیر می‌رسد چون به نظرش او ان قرار اهمیتی ندارد.
حالا چه کارکنیم که اوضاع بهتر شود؟
– از راه‌های دارویی برای آرام تر کردن مغزتان کمک بگیرید داروهای روان‌پزشکی یا داروهای مکمل مثل روغن ماهی
– انواع روش‌های ریلکسیشن و مدیتیشن که مغز را آرام تر می‌کنند
– داشتن وقت تعامل دو نفره (زمان تعامل) برای همسرتان یا اعضای خانواده‌تان و این زمان را در برنامه روزانه به شکل ثابت قرار دادن
– کم کردن محرک‌های حواس‌پرت کن در شرایط تعاملات مهم و ایجاد یک نشانه بین خودتان که نشان‌دهنده اهمیت موضوع مورد تعامل هست برای مثال ” من می‌خواهم در مورد یک موضوع مهم صحبت کنم و نیاز به توجه کامل شما دارم و…)
واقعیت این است که بیش‌فعالی منجر به خودشیفتگی نمی‌شود و این فقط یک توجه معطوف شده به سمت درون هست. هرقدر درک افرادی که با فرد بیش‌فعال زندگی می‌کنند از نشانه‌ها و مشکلات همراه با بیش‌فعالی افزایش پیدا کند، نگرش منفی به این افراد و برچسب خودشیفتگی کاهش می‌یابد.
