بیش فعالی و وسایل دیجیتالی

در یک سال اخیر میزان استفاده از وسایل دیجیتالی 84% افزایش پیداکرده است. به همان اندازه که مزیت‌های استفاده از این وسایل غیرقابل‌انکار هستند، خطرات استفاده از آن‌ها نیز غیرقابل چشم پوشی اند. خطراتی مثل اعتیاد به بازی‌های ویدئویی یا سلامت روان کمتر.

اینتساگرام چکش نیست، تلگرام پیچ‌گوشتی نیست. آی پد شما میخ نیست. این‌ها ابزار یا وسایل (دیجیتالی) نامیده می شوند اما درواقع این‌ها عملکرد ابزاری ندارند و استفاده زیاد از این وسایل دیجیتالی تأثیر نامناسبی بر مغز افراد بیش‌فعال دارد.

وسایل دیجیتالی باعث افزایش سطح دوپامین در مغز افراد بیش فعال می‌شود که احساس رضایت در آن‌ها  البته به‌صورت موقتی ایجاد می‌کند.

افراد بیش‌فعال بیان می‌کنند که تکنولوژی به آن‌ها در گذراندن موقعیت‌های خسته کننده کمک زیادی می‌کند و شرایط را برای آن‌ها راحت تر و قابل پذیرش تر می‌کند. آنها در شرایط خسته کننده فشار کمتری را بر روی اعضای خانواده خود منتقل می‌کنند. همچنین تکنولوژی باعث کارآمدتر شدن آن‌ها، ایمنی و راحتی آن‌ها می‌شود و آن‌ها می‌توانند با استفاده از این وسایل یاد بگیرند، اجتماعی شوند و حتی از راه دورخرید کنند.

ولی از طرف دیگر هم نشان داده شده است که وسایل دیجیتالی می تواند بر کودکی که زمینه‌های اضطرابی دارد اثر منفی بگذارد و نشانه‌های او را تشدید کند یا علائم بیش فعالی را شدت ببخشد. وسایل دیجیتالی باعث ایجاد بیش فعالی نمی‌شوند اما می توانند در شدت دادن به نشانه ها براساس مدت زمانی که درطی روز استفاده می‌شوند و اینکه چگونه استفاده می‌شوند، تأثیر بگذارند.  معمولاً والدین گزارش می‌دهند که بعد از استفاده از آن‌ها خستگی ،خشم، حالت کسل بودن در کودکان  بیشتر می شود. بخصوص وقتی می‌خواهند از بازی‌های دیجیتالی سراغ فعالیت‌های غیر جذاب مثل مشق نوشتن بروند.

والدین بیشتر از اینکه احساس نگرانی داشته باشند، احساس گناه دارند. آن‌ها وقتی کار مهمی دارند، اغلب فرزند خود را با این وسایل مشغول می‌کنند. از طرفی آن‌ها دوست دارند محدودیت‌هایی برای استفاده از این وسایل برای فرزند خود بگذارند اما از طرف دیگر با گذاشتن این قوانین کودک خشم و نارحتی نشان می دهد. بعلاوه والدین می بییند که این وسایل یکی از بهترین روش‌های ارتباط فرزندشان با سایر کودکان هست و در پایان آن‌ها نمی‌دانند که با قطع کردن این وسایل چه چیزهای دیگری را می تواند به عنوان جایگزین ارائه دهند.تنها بخش کوچکی از کودکان بیش فعال می توانند در بازی‌های تیمی شرکت کنند.

بعضی کودکان در کلاس‌های آنلاین یوگا شرکت می‌کنند اما غالبا والدین گزارش می دهند که امسال به خاطر کررونا فرزند آن‌ها هیچ تحرکی ندارد. این درحالی است که تحقیقات نشان داده اند، ورزش باعث می شود تکانشگری کودک کمتر شود و راحت تر یاد بگیرد. در صورتی که آن‌ها بدن خود را حرکت ندهند بازداری حرکتی و شناختی در آن‌ها ضعیف تر می شود و زمان وسایل دیجیتالی در مقابل افزایش می یابد و علاقه آن‌ها به خواب یا انجام تکالیف و.. هم کمتر خواهد شد.

آن‌ها چون بهداشت خواب خود را نمی‌توانند رعایت کنند، به سرعت وسایل دیجیتالی روی خواب آنها اثر می گذارد. این تأثیر برای نوجوانان بدتر خواهد بود چون آن‌ها نمی توانند این وسایل را کنار بگذارند یا قبل از خواب با دوستان خود چت نکنند.