بیشفعالی یک نوع از بدرفتاری یا دستکاری عمدی نیست. هنوز هم عده زیادی از افراد هستند که باور دارند افراد بیشفعال چه کودک و چه بزرگسال عمداً دستهای از کارها را انجام نمیدهند. این موضوع درست نیست. بیش فعالی و تکانش گری بدون فکر کردن اتفاق میافتند اینکه فرزند شما زیاد میدود یا زیاد حرف میزند یا دائم روی صندلی وول میخورد با قصد و نیت قبلی انجام نمی شود.
بیشفعالی به خاطر ناتوانی والدین در مدیریت کودک (سهل گیری یا سختگیری) ایجاد نشده است.متأسفانه والدین زیادی خودشان را به خاطر اختلال کودک سرزنش میکنند. والدین با حمایت درست از فرزند می توانند زمینه بهبود عملکرد و موفقیت او را فراهم کنند. اصولاً والدین کودک بیشفعال از سایرین میشنوند که ” فرزندت را درس تربیت کن. شما به اندازه کافی باهاش جدی نیستید و… اما خشونت نه تنها اثربخش نیست بلکه اغلب موارد اختلالات اضطرابی هم در کنار بیشفعالی ایجاد میکند.
بیشفعالی به معنای هوش کم نیست. افراد بیشفعال کودک و بزرگسال اغلب توانمندیهایی مشابه یا حتی بیشتر از همسالان غیر بیشفعال خود دارد.
بیشفعالی یک اختلال عصبی تحولی است که بر پردازش هیجانات، مهارتهای اجتماعی، توجه و رفتار فرد میتواند اثر بگذارد.