من در محل کارم خوب عمل می کنم و همیشه می درخشم ولی در محیط خانه با مشکلات زیادی رو به رو می شوم.
“هنوز هم برایم جای تعجب دارد که چطور می شود در محل کارم یک فرد موفق در مدیریت مشکلات و بهترین بازدهی را در سازمان خودم داشته باشم اما نتوانم در خانه به سادگی لوازم لازم برای پخت یک غذا را تهیه کنم و یا موقع پخت آن را نسوزانم. “
مهم این است که بدانید این دو موضوع یعنی خانه و محل کار اصلا باهم قابل مقایسه نیستند و اینها دو دنیای متفاوت اند. به ما برای کاری که انجام می دهیم پول پرداخت می شود و مسئول اعمالمان هستیم. این باعث افزایش سطح آدرنالین در بدن ما می شود. ما باید برای جلسات آماده باشیم و به ما در محل کار برای کارمان مداوم بازخورد داده می شود که کجا ها خوب بودیم و کجا نقص داشتیم.
در خانه ما با وسایلمان بدون هیچ انگیزه ای تنها گذاشته می شویم و انگیزه ای برای انجام کارهایی که خسته کننده هستند، نداریم.
یکی از بهترین راهکارها برای محیط خانه ایجاد محیطی انگیزه بخش است: به روز خودتان نظم و برنامه بدهید و ساعت به ساعت مشخص کنید که چه کارهایی را می خواهید انجام دهید.
می توانید از یک فرد دیگر کمک بگیرید. شما به او گزارش می دهید که در روز چه کارهایی را انجام داده اید.
با افراد خانواده خود فعالیت های خسته کننده را انجام دهید و قسمتی از مسئولیت ها را به آنها واگذار کنید.
خودتان را با دیگران مقایسه نکنید. از همه تکنیک هایی که به شما کمک می کند کارها را بهتر انجام دهید کمک بگیرید و نگویید چرا من باید با لیست انجام کارها داشته باشم ولی خواهرم ندارد.
[برای اطلاعات بیشتر پست مقابل را مطالعه کنید: گاهنامه بیش فعالوژی: اولویت بندی و برنامه ریزی]
به خودتان یادآوری کنید که شما با اختلالی به نام نقص توجه و بیش فعالی زندگی می کنید و این اختلال در کنار محدودیت ها، نقاط مثبت و امتیازاتی دارد که می تواند باعث متمایز شدن شما شود. بهتر است به جای گفتن این جمله که من بیش فعالی دارم بگویید من با بیش فعالی زندگی می کنم.
[برای اطلاعات بیشتر پست مقابل را مطالعه کنید: آیا من بیش فعالی دارم؟]