کلینیک مجازی بیش فعالی و کم توجهی ADHDLOGY – دکتر مهدیس مقصودلو
هرگز این دو سوال را نپرسید: 1- کی دعوا را شروع کرد؟ 2- چه اتفاقی افتاد؟ (به استثناء وقتی که کسی آسیب یا صدمه بدنی دیده باشد.)
مگر اینکه توقع داشته باشید یکی از کودکانتان بگوید ” من دعوا را شروع کردم و در همه دعواهای امروز مقصر من بودم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ”
این نوع اعترافات هرگز انجام نمی شود و در صورت پرسیدن این دو سوال فقط بچه ها همدیگر را مقصر می دانند و داد و فریاد می کنند.
وقتی که دو کودک دعوا می کنند هر دو نفر مقصر هستند و باید محرومیت دریافت کنند مگر اینکه یک نفر به طور خیلی آشکار ایجاد کننده پرخاشگری باشد. اما معمولا هر دو نفر در ایجاد دعوا نقش دارند.
مواظب باشید!!!
کودکان ما را گول می زنند. بعضی از آنها به شکل آشکار و بعضی پنهانی دعوا راه می اندازند. بنابراین گفتن اینکه چه کسی دعوا را راه انداخته، سخت است مگر اینکه شما موقع شروع دعوا آنجا حضور داشتید و آنها را مشاهده کرده اید.
از کودک بزرگتر انتظار نداشته باشید که در جریان دعوا بالغانه تر رفتار کند. اگر برای مثال یکی از کودکان شما 11 ساله و یکی 4 ساله است به کودک بزرگتر خود نگویید که « برادرت خیلی کوچک است. نمی تونی یکم اذیت هاش رو تحمل کنی؟» این حرف باعث می شود کودک کوچک شما آزادی بیشتری برای اذیت کردن برادرش داشته باشد و از این آزادی و حمایت شما نهایت استفاده را بکند.
