فیدجت از لحاظ لغوی به معنای انجام حرکات کوچک با دست یا پا هست که در اثر اضطراب یا بی قراری حرکتی ایجاد می شود. چرخاندن مو در بین انگشتان، فشار دادن خودکار یا مداد فشاری و تکان دادن پا برای بعضی افراد مثل همراه های همیشگی هستند.
این بی قراری های حرکتی در افراد بیش فعال اغلب به راحتی قابل مشاهده هستند. فیدجت ها ممکن است شما را در مدرسه به دردسر انداخته باشد اما دسته گسترده ای از تحقیقات نشان می دهند که حرکات ریتمیک و تکراری برای افراد بیش فعال می تواند کمک کننده باشد. یعنی بر خلاف باور عمومی که معلمان یا والدین تلاش می کنند این حرکات را در کودکان یا حتی بزرگسالان متوقف کنند تا آنها با توجه بیشتری بتوانند کار خواسته شده را ادامه دهند، مطالعات نشان داده اند که فشار دادن یک وسیله، تکان دادن بدن، چرخاندن یک وسیله به مغز آشفته کمک می کند که راحت تر تمرکز کند. بعلاوه در کاهش اضطراب نیز موثر هستند. همچنین باعث بالاتر رفتن سطح دوپامین در بدن یعنی هورمون احساس خوب می شود که آرامش بیشتری را برای افراد به همراه می آورد.
در واقع افراد بیش فعال نه به خاطر پرتحرکی بلکه به خاطر راحت تر تمرکز کردن، فیدجت می کنند.
نکته مهم جهت دادن درست یا به عبارتی کانالیزه کردن درست فیدجت هاست. چون فیدجت فعالیتی هست که به آن فکر نمی کنیم و بدون حضور آگاهانه ذهن نسبت به آن اتفاق می افتد. برای مثال عده ای از افراد با موسیقی راحت تر می توانند تمرکز کنند چون سایر صداهای محیطی را برای آنها کاهش می دهد. اما اگر شما با موسیقی همزمان آواز می خوانید این موسیقی نمی تواند برای شما نقش فیدجت را داشته باشد.