تاثیر منفی والدگری بیش از حد، بر کودکان خیلی بررسی شده است اما کمتر به این موضوع پرداخته شده است که چرا بعضی تبدیل به والدین هلی کوپتری می شوند. یک مطالعه اخیر نشان داده است که کمال گرایی بک محرک بزرگ است.
افراد کمال گرا اغلب استانداردهای بالایی نه تنها برای خودشان بلکه برای کودکانشان دارند. در تلاش برای کامل بودن آنها خود را تبدیل به والیدنی با برچسب “هلی کوپتری” می کنند.
والدین هلی کوپتری درگیر چیزی می شوند که والدگری بیش از حد نام می گیرد. آنها مسئولیت تمام کارهای فرزندانشان را برعهده می گیرند حتی کارهایی که کودک باید یاد بگیرد خودش انجام دهد مثل مرتب کردن لباس هایش و یا جمع کردن وسایل بازی خودش و…
والدگری بیش از حد یعنی روشی از سرویس دادن به فرزندان که متناسب با سن آنها نباشد. یعنی والدین کاری را برای او انجام می دهند که کودک خودش به راحتی می تواند انجام دهد و اجازه خودمختاری و استقلال را از فرزندشان می گیرند. در واقع انگار آنها می خواهند همه شرایط یا نتایج کودک را کنترل کنند.
نتایج منفی این والدگری یبش از حد در چنیدن مقاله نشان داده شده است که عبارت اند از: خودشیفتگی، پریشانی، تطابق کم با محیط اطراف، مصرف الکل و مواد و مشکلات رفتاری. اما مطالعات خیلی به این موضوع نپرداخته اند که چرا والدین تبدیل به والدین هلی کوپتری می شوند.
کمال گرایی یک دلیل عمده برای این موضوع هست. کمال گرایی یک ویژگی روانشناختی است که فرد می خواهد در آن بی عیب و نقص باشد، موفق باشد، و تحسین ودیدگاه مثبت دیگران را داشته باشد.
[برای اطلاعات بیشتر پست مقابل را مطالعه نمایید: بیش فعالی و کمال گرایی]
در واقع این دسته از والدین، موفقیت فرزندشان را جزئی از موفقیت خودشان می بینند و باعث می شود که آنها نسبت به خودشان احساس خوبی داشته باشند. نه اینکه موفق شدن فرزندشان برایشان مهم نباشد بلکه آنها ارزشمندی خود را وابسته به موفقیت فرزند خود می کنند.
فقط کمال گرایی منجر به والدگری بیش از حد نمی شود. والدین مضطرب هم درگیر والدگری بیش از حد می شوند. والدین مضطرب معمولا زیاد نشخوار فکر ی دارند و به چیزهای بدی فکر می کنند که ممکن است برای فرزند آنها اتفاق بیافتد لذا آنها می خواهند جلوی هر اتفاقی را با این روش بگیرند.. در واقع آنها به خطاهای گذشته خود فکر می کنند و در تلاش اند که کاری کنند تا فرزند آنها خطاهای آنها را تکرار نکند. همه والدین مضطرب والدگری بیش از حد انجام نمی دهند اما این یک فاکتور برای هدایت والدین به سمت والدگری یبش از حد می تواند باشد.
والدین باید یاد بگیرند که اهداف کودکان خود را بپذیرند و به آها فرصت برای شکوفا شدن بدهند. گاهی والدین همه معنای زندگی خود را در پدر بودن یا مادر بودن پیدا می کنند و توجهی به همسر بودن، همکار بودن و سایر نقش های خود ندارند. لازم است به این والدین یاداوری شود که آنها اجزاء مستقلی در هویت خود دارند که باید مورد توجه قرار بگیرند.